ਇਸੀ ਰੀਤਿ ਸਿਖ ਸੰਗਤਾਂ ਨਿਤ ਪ੍ਰਤਿ ਦਰਸ਼ਨ ਆਇਂ ।

eisee reet sikh sangataan nit prat darashan aaein

In this manner, Sikh congregations consistently arrive day and night at [Anandpur Sahib] for the [Guru's] darshan,

ਦੇਸ਼ ਬਿਦੇਸ਼ਨ ਕੇ ਬਿਖੈ ਜ੍ਯੋਂ ਜ੍ਯੋਂ ਸੁਧਿ ਗੁਰ ਜਾਇ ॥੧॥

desh bideshan ke bikhai jayon jayon sudh gur jaae ||1||

drawn from both domestic and foreign lands as the Guru's reputation spreads. ||1||

ਰਾਮਕੁਇਰ ਭਾਖਤਿ ਸ਼ੁਭ ਕਥਾ ।

raamakueir bhaakhat shubh kathaa

ਸ਼੍ਰੋਤਾ ਸੁਨਹੁ ਗੁਰਨਿ ਕੀ ਜਥਾ ।

shrotaa sunahu guran kee jathaa

Gather around, listeners, and hear this auspicious narrative, relayed by Bhai Ram Kuir (an ancestor of Baba Budha Ji).

ਮੋ ਕਹੁ ਨਿਕਟ ਆਪਨੇ ਰਾਖਾ ।

mo kahu nikatt aapane raakhaa

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿਂ ਲਖਿ ਮਮ ਅਭਿਲਾਖਾ ॥੨॥

kripaa karahin lakh mam abhilaakhaa ||2||

[O Guru Gobind Singh Ji], ensure that I remain close and protected. With your grace, my wishes [—expressed by me, Bhai Ram Koer—] to behold your divine presence are fulfilled. ||2||

ਕਬਿ ਕਬਿ ਮੈਂ ਗਮਨੌਂ ਨਿਜ ਗ੍ਰਾਮੂ ।

kab kab main gamanauan nij graamoo

ਸੰਗਤਿ ਹਮਰੀ ਆਇ ਸੁ ਧਾਮੂ ।

sangat hamaree aae su dhaamoo

Sometimes I travel back to my village, the place where the sangat (congregation) often visits my home.

ਬਹੁਰ ਸਮੀਪ ਗੁਰੂ ਕੇ ਜਾਵੌਂ ।

bahur sameep guroo ke jaavauan

ਬਹੁ ਬਿਲਾਸ ਹੇਰਤਿ ਹਰਖਾਵੌਂ ॥੩॥

bahu bilaas herat harakhaavauan ||3||

Later, I approach the Guru and, witnessing the grandeur and festivities, I become ecstatic with excitement. ||3||

ਦਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਅਧਿਕ ਅਧਿਕ ਅਧਿਕਾਈ ।

din prat adhik adhik adhikaaee

ਸਭਿ ਸਮਾਜ ਕੋ ਗੁਰੂ ਬਧਾਈ ।

sabh samaaj ko guroo badhaaee

Day by day, the glory continually intensifies, and the Guru's assembly steadily grows.

ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਤੁਰੰਗਮ ਜੋ ਸਿਖ ਲ੍ਯਾਵੈ ।

shasatr turangam jo sikh layaavai

ਅਰਪਹਿ ਆਗੈ ਸੀਸ ਨਿਵਾਵੈ ॥੪॥

arapeh aagai sees nivaavai ||4||

Sikhs bring along horses and weapons, humbly lowering their heads as they present these offerings. ||4||

ਹੁਇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਦੇਂ ਖੁਸ਼ੀ ਘਨੇਰੀ ।

hue prasan den khushee ghaneree

ਪੁਰਵਹਿਂ ਤਿਸ ਅਭਿਲਾਖ ਬਡੇਰੀ ।

puravahin tis abhilaakh badderee

When the Guru is pleased, they bestow immense happiness, and they are the fulfillers of even the loftiest of desires.

ਦੂਰ ਦੂਰ ਤੇ ਨਿਤ ਸਿੱਖ ਆਵਹਿਂ ।

door door te nit sikh aavahin

ਦਰਸਹਿਂ ਗੁਰੂ ਅਨੰਦ ਉਪਾਵਹਿਂ ॥੫॥

darasahin guroo anand upaavahin ||5||

Every day, Sikhs travel from distant lands, yearning for a glimpse of the Guru, and upon seeing him, they are filled with boundless joy. ||5||

ਸ਼੍ਰੀ ਮੁਖ ਤੇ ਸਭਿ ਮਹਿਂ ਫੁਰਮਾਵੈਂ ।

shree mukh te sabh mahin furamaavain

ਹਯ ਆਯੁਧ ਜੋ ਲੇ ਕਰਿ ਆਵੈ ।

hay aayudh jo le kar aavai

From the Guru's divine mouth, they proclaim, "Whoever brings horses and weapons,

ਸੋ ਸਿਖ ਖੁਸ਼ੀ ਗੁਰੂ ਕੀ ਲੈਹੈ ।

so sikh khushee guroo kee laihai

ਮਨ ਬਾਂਛਤਿ ਪੁਨ ਕ੍ਯੋਂ ਨਹਿਂ ਪੈ ਹੈ ॥੬॥

man baanchhat pun kayon nahin pai hai ||6||

That Sikh shall earn [My] happiness and favour. Why wouldn't they receive anything their heart wishes for?" ||6||

ਦੇਸ਼ ਬਿਦੇਸ਼ ਬਿਖੈ ਬਿਦਤਾਈ ।

desh bidesh bikhai bidataaee

ਧਨ ਖਰਚਹਿਂ ਸਿਖ ਜਿਤ ਕਿਤ ਜਾਈ ।

dhan kharachahin sikh jit kit jaaee

This proclamation spread across lands near and far. Sikhs, no matter where they travelled, began spending generously.

ਹਯ ਆਯੁਧ ਖੋਜਹਿਂ ਫਿਰ ਘਨੇ ।

hay aayudh khojahin fir ghane

ਅਰਪਹਿਂ ਆਨਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਗ ਸਨੇ ॥੭॥

arapahin aan prem pag sane ||7||

Searching extensively for the finest of horses and weapons, they lovingly presented them at the Guru's revered feet. ||7||

ਦਿਨਪ੍ਰਤਿ ਹੁਇ ਉਤਸਾਹ ਬਿਸਾਲਾ ।

dinaprat hue utasaah bisaalaa

ਨਿਕਟਿ ਰਹਨਿ ਲਾਗੇ ਸਿਖ ਜਾਲਾ ।

nikatt rehan laage sikh jaalaa

With each passing day, the enthusiasm and hope amongst Sikhs magnified, with many resolving to make their stay permanent in Anandpur.

ਸ਼ਸਤ੍ਰਨਿ ਬਿੱਦ੍ਯਾ ਕਹੁ ਅੱਭ੍ਯਾਸਹਿਂ ।

shasatran bidayaa kahu abhayaasahin

ਜਿਮ ਸਤਿਗੁਰ ਕੋ ਪਿਖਹਿਂ ਬਿਲਾਸਹਿਂ ॥੮॥

jim satigur ko pikhahin bilaasahin ||8||

They tirelessly practised the martial arts of shastar vidya, emulating and acting in the spirit they observed in the True Guru. ||8||

ਲਵਪੁਰਿ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਸਮੁਦਾਈ ।

lavapur kee sangat samudaaee

ਅਨਿਕ ਅਕੋਰਨਿ ਲੇ ਕਰਿ ਆਈ ।

anik akoran le kar aaee

From Lahore, an innumerable sangat comes forth, bringing with them countless offerings.

ਉਤਰਿ ਬਿਪਾਸਾ ਸਲਿਤਾ ਪਾਰਾ ।

autar bipaasaa salitaa paaraa

ਉਲੰਘੇ ਦ੍ਵਾਬਾ ਦੇਸ਼ੁ ਜੁ ਸਾਰਾ ॥੯॥

aulanghe dvaabaa desh ju saaraa ||9||

They cross the Beas River and journey through the entirety of the Doaba region. ||9||

ਸਤੁੱਦ੍ਰਵ ਤੀਰ ਤਰੀ ਕਉ ਪਾਇ ।

satadrav teer taree kau paae

ਪਾਰ ਪਰੇ ਆਨੰਦਪੁਰਿ ਆਇ ।

paar pare aanandapur aae

Utilizing boats to traverse the Satluj River, they cross it and arrive at Anandpur Sahib.

ਧਰਮਸਾਲ ਮਹਿਂ ਡੇਰਾ ਕੀਨਿ ।

dharamasaal mahin dderaa keen

ਭੋਜਨ ਖਾਨ ਦੇਗ਼ ਤੇ ਲੀਨਿ ॥੧੦॥

bhojan khaan deg te leen ||10||

Establishing their encampment at the Dharamsala, they partake in food and refreshments. ||10||

ਜਬਿ ਸਤਿਗੁਰ ਘਰ ਬਾਹਿਰ ਆਏ ।

jab satigur ghar baahir aae

ਲਗੀ ਸਭਾ ਮਹਿਂ ਬੈਠਿ ਸੁਹਾਏ ।

lagee sabhaa mahin baitth suhaae

When the Satguru emerges from their abode, they graciously take their seat amidst the gathering.

ਦਰਸ਼ਨ ਕੇ ਹਿਤ ਸੰਗਤਿ ਜੋਈ ।

darashan ke hit sangat joee

ਭਈ ਇਕੱਤ੍ਰ ਕਿਤਿਕ ਦਿਨ ਸੋਈ ॥੧੧॥

bhee ikatr kitik din soee ||11||

The sangat, having come to behold the divine sight of the Guru, congregate and rest for a few days. ||11||

ਸੁਨੇ ਗੁਰੂ ਜਬਿ ਆਨਿ ਬਿਰਾਜੇ ।

sune guroo jab aan biraaje

ਬੈਠੇ ਦਰਸ ਦੇਨਿ ਕੋ ਕਾਜੇ ।

baitthe daras den ko kaaje

Upon hearing that the Guru has taken their seat on the throne and is bestowing darshan upon the sangat,

ਲੇ ਲੇ ਭੇਟਨਿ ਪਹੁਂਚੇ ਜਾਈ ।

le le bhettan pahunche jaaee

ਧਰਿ ਧਰਿ ਆਗੈ ਗ੍ਰੀਵ ਨਿਵਾਈ ॥੧੨॥

dhar dhar aagai greev nivaaee ||12||

The devotees come forward with their offerings and, with profound humility, present them, bowing their heads. ||12||

ਗੋਤ ਸੁਭਿੱਖੀ ਛੱਤ੍ਰੀ ਏਕ ।

got subhakhee chhatree ek

ਸੋ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਿ ਜਲਧਿ ਬਿਬੇਕ ।

so darashan kar jaladh bibek

From the Khatri clan bearing the Subhikhi surname, there's a devotee who seeks the darshan of Guru Gobind Singh Ji, the Ocean of Wisdom.

ਚਹਤਿ ਸੁਤਾ ਕੋ ਅਰਪਨ ਕਰ੍ਯੋ ।

chehat sutaa ko arapan karayo

ਹਿਤ ਕੱਲ੍ਯਾਨ ਮਨੋਰਥ ਧਰ੍ਯੋ ॥੧੩॥

hit kalayaan manorath dharayo ||13||

This Sikh desired to offer his daughter [for matrimonial alliance] to the Guru, hoping for her spiritual welfare and kalyāna (salvation). ||13||

ਇਮ ਮਨ ਚਿਤਵਤਿ ਮਾਤਾ ਪਾਸ ।

eim man chitavat maataa paas

ਪਹੁਂਚ੍ਯੋ ਜਾਇ ਪੁਰਨਿ ਨਿਜ ਆਸ ।

pahunchayo jaae puran nij aas

Contemplating in their mind, they approach Mata Gujari Ji's presence, carrying their deepest wishes with them.

ਕਰਿ ਬੰਦਨ ਅਰਦਾਸ ਉਚਾਰੀ ।

kar bandan aradaas uchaaree

ਤਨੁਜਾ ਮੋਹਿ ਨਿਕੇਤ ਮਝਾਰੀ ॥੧੪॥

tanujaa mohi niket majhaaree ||14||

Bowing in reverence, they voice their plea, "We have a daughter, residing in our home... ||14||

ਚਾਹਤਿ ਕਰ੍ਯੋ ਗੁਰੂ ਕੀ ਦਾਸੀ ।

chaahat karayo guroo kee daasee

ਦੀਨ ਜਾਨਿ ਜਿਨ ਠਾਨਹੁਂ ਹਾਸੀ ।

deen jaan jin tthaanahun haasee

It is our desire that she becomes a humble servant (daasi) of the Guru. In the Guru's abode, the meek are greeted with smiles of acceptance,

ਗੁਰ ਕੋ ਘਰ ਨਿਤਾਨ ਕੋ ਤਾਨਾ ।

gur ko ghar nitaan ko taanaa

ਓਟ ਨਿਓਟਨਿ ਮਾਨ ਨਿਮਾਨਾ ॥੧੫॥

ott niottan maan nimaanaa ||15||

The Guru's dwelling stands as a haven for the downtrodden and a source of strength for the weak. It is a beacon for the lost, and valor for the shunned. ||15||

ਇਹ ਮਨ ਮਹਿਂ ਹਠ ਧਾਰਿ ਬਖਾਨਾ ।

eih man mahin hatth dhaar bakhaanaa

ਕਿਤ ਲਘੁ ਹਮ ਕਿਤ ਗੁਰੂ ਮਹਾਨਾ ।

kit lagh ham kit guroo mahaanaa

I hold onto these sentiments with sheer determination; where the Guru is magnificent, I am but a mere speck."

ਸੁਨਿ ਦ੍ਵੈ ਮਾਤਨਿ ਤਿਹ ਸਨਮਾਨਾ ।

sun dvai maatan tih sanamaanaa

ਕਰਨਿ ਸੰਬੰਧ ਨੀਕ ਹੀ ਮਾਨਾ ॥੧੬॥

karan sanbandh neek hee maanaa ||16||

Upon hearing this, both Matas ]Mata Gujari Ji and Mata Nanaki Ji] offer their respects [to the Sikh] and find the proposal to be perfectly acceptable. ||16||

ਇਮ ਠਹਿਰਾਇ ਸਿਵਰ ਨਿਜ ਆਯੋ ।

eim tthahiraae sivar nij aayo

ਬਹੁਰ ਗੁਰੂ ਕੋ ਦਰਸ਼ਨ ਪਾਯੋ ।

bahur guroo ko darashan paayo

After taking a brief rest, the Subhikhi Sikh returns to his campsite, and outside, he beholds the Guru's divine sight.

ਹਾਥ ਜੋਰਿ ਕਰਿ ਠਾਢਿ ਅਗਾਰੀ ।

haath jor kar tthaadt agaaree

ਦਾਸੀ ਚਾਹਤਿ ਕਰ੍ਯੋ ਤੁਮਾਰੀ ॥੧੭॥

daasee chaahat karayo tumaaree ||17||

Joining his hands together, he stands before Guru Maharaj, expressing, "I wish to be your servant. ||17||

ਮਮ ਪੁੱਤ੍ਰੀ ਕੋ ਅੰਗੀਕਾਰਹੁ ।

mam putree ko angeekaarahu

ਦੀਨ ਬੰਧੁ ਨਿਜ ਬਿਰਦ ਸੰਭਾਰਹੁ ।

deen bandh nij birad sanbhaarahu

Please accept my daughter['s hand in marriage]! Take care of your humble servant.

ਕਹ੍ਯੋ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਸਮੋ ਅਬਿ ਆਛੋ ।

kehayo kripaal samo ab aachho

ਕੀਜਹਿ ਨੀਕੇ ਜਿਮ ਉਰ ਬਾਂਛੋ ॥੧੮॥

keejeh neeke jim ur baanchho ||18||

Kripal Chand (Guru Ji's uncle), in his wisdom, asserts, "Now is the perfect moment. [O Guru Gobind Singh], embrace the reins of fate as you deem fit." ||18||

ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਜਰੀ ਪੂਰਬ ਸਮੁਝਾਯੋ ।

shree gujaree poorab samujhaayo

ਲੀਜੈ ਲਵਪੁਰਿ ਸਾਕ ਜੁ ਆਯੋ ।

leejai lavapur saak ju aayo

Mata Gujari elucidates everything from the outset, stating, "Accept the marriage proposal that arrived from Lahore."

ਲਖਿ ਸ਼ੁਭ ਸਮਾ ਸਭਾ ਕੇ ਮਾਂਹਿ ।

lakh shubh samaa sabhaa ke maanhi

ਖਾਰਕ ਦੀਨਿ ਗੁਰੂ ਕੇ ਪਾਹਿ ॥੧੯॥

khaarak deen guroo ke paahi ||19||

Recognizing this propitious moment within the assembly, they bestow a ਖਾਰਕ (dried date, a sacred symbol in the engagement ceremony) to Guru Gobind Singh Ji! ||19||

ਅੰਗੀਕਾਰ ਜਬਹੁਂ ਕਰਿ ਲਯੋ ।

angeekaar jabahun kar layo

ਰਿਦੇ ਸੁਭਿੱਖੀ ਬਹੁ ਹਰਖਯੋ ।

ride subhakhee bahu harakhayo

At that moment, Guru Gobind Singh Ji embraces them, and the Subhikhi Sikh feels a deep inner joy.

ਨਿਕਟ ਮਾਤ ਕੇ ਅਧਿਕ ਬਧਾਈ ।

nikatt maat ke adhik badhaaee

ਦੇਤਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਪੁਰਿ ਕੀ ਸਮੁਦਾਈ ॥੨੦॥

det triyaa pur kee samudaaee ||20||

Nearby, Mata Ji is surrounded by a large gathering of women from the city, all of whom extend their heartfelt congratulations. ||20||

ਸਰਬ ਰੀਤਿ ਕੇ ਮੰਗਲ ਸਾਜੇ ।

sarab reet ke mangal saaje

ਲਘੁ ਦੁੰਦਭਿ ਕੀ ਨੌਬਤ ਬਾਜੇ ।

lagh dundabh kee nauabat baaje

Various types of joyful festivities are set up, and the sounds of the small dundubhi and the large nagara fill the air.

ਜਨਨੀ ਗਨ ਅਨਵਾਏ ਮੋਦਕ ।

jananee gan anavaae modak

ਬੰਟ ਦੀਨਿ ਉਤਸਵ ਭਾ ਮੋਦਕ ॥੨੧॥

bantt deen utasav bhaa modak ||21||

Mata Gujari Ji requests large batches of laddu-s to be made, and distributing them turns the occasion into a festival filled with immense joy. ||21||

ਗਾਵਤਿ ਗੀਤ ਕੋਕਲਾ ਬੈਨੀ ।

gaavat geet kokalaa bainee

ਮਿਲੀ ਆਨਿ ਗਨ ਪੰਕਜ ਨੈਨੀ ।

milee aan gan pankaj nainee

The women, singing as beautifully as nightingales, approach Mata Gujari Ji with their lotus-like, angelic eyes.

ਬਸਨ ਬਿਭੂਖਨ ਭੂਖਤਿ ਅੰਗ ।

basan bibhookhan bhookhat ang

ਜ਼ਰੀ ਚੂਨਰੀ ਪਹਿਰਿ ਸੁਰੰਗ ॥੨੨॥

zaree choonaree pahir surang ||22||

Dressed in exquisite attire and adorned with jewelry, they wear fine, embroidered colorful chunnis. ||22||

ਮੰਗਤਿ ਗਨ ਜਨ ਦੇਖਨਿ ਕਰੇ ।

mangat gan jan dekhan kare

ਮਾਤ ਅਨੰਦ ਬਿਲੰਦਹਿ ਧਰੇ ।

maat anand bilandeh dhare

Many impoverished or needy individuals witness the event and Mata Ji embodies immense joy.

ਸਾਦਰ ਧਨ ਸਭਿਹਿਨਿ ਕੋ ਦੇਤਿ ।

saadar dhan sabhihin ko det

ਭੀਰ ਭੂਰ ਭਰਿ ਰਹੀ ਨਿਕੇਤ ॥੨੩॥

bheer bhoor bhar rahee niket ||23||

With immense respect, she distributes money to everyone and the house brims with a vast crowd. ||23||

ਢੋਲਕ ਆਨਿ ਬਜਾਵਤਿ ਕੋਈ ।

dtolak aan bajaavat koee

ਕੋ ਤ੍ਰਿਯ ਗਾਵਤਿ ਆਨੰਦ ਹੋਈ ।

ko triy gaavat aanand hoee

Some arrive playing the dholak, while some women sing in sheer bliss.

ਇਸ ਤੇ ਆਦਿ ਕੀਨਿ ਉਤਸਾਹੂ ।

eis te aad keen utasaahoo

ਗਯੋ ਸੁ ਖੱਤ੍ਰੀ ਲਵਪੁਰਿ ਮਾਂਹੂ ॥੨੪॥

gayo su khatree lavapur maanhoo ||24||

Various festivities are celebrated in this manner, and then the Khatri departs for Lahore. ||24||

ਭ੍ਰਾਤ ਸ਼ਰੀਕਨਿ ਮਹਿਂ ਸੁਧਿ ਦੀਨ ।

bhraat shareekan mahin sudh deen

ਸਭਿਨਿ ਸੁਨਾਵਤਿ ਮੰਗਲ ਕੀਨਿ ।

sabhin sunaavat mangal keen

He shares the joyous news with his brothers and other family members, and everyone is filled with delight.

ਬਹੁਰ ਸਲਾਹ ਕਰਹੁ ਕੀ ਠਾਨੀ ।

bahur salaah karahu kee tthaanee

ਮਿਲਿ ਨਰ ਨਾਰਿਨਿ ਤਬਹਿ ਬਖਾਨੀ ॥੨੫॥

mil nar naarin tabeh bakhaanee ||25||

They then strategize and plan the next steps, and the men and women gather to discuss further: ||25||

ਅਰਜ਼ ਬ੍ਯਾਹ ਗੁਰ ਅਗ੍ਰ ਸਿਧਾਰਹੁ ।

araz bayaaeh gur agr sidhaarahu

ਆਪ ਆਇ ਲਵਪੁਰੀ ਮਝਾਰਹੁ ।

aap aae lavapuree majhaarahu

"Let's humbly go to the Guru and propose the marriage, requesting that they come to Lahore.

ਅਪਨੀ ਸੰਗਤਿ ਕਰਹੁ ਨਿਹਾਲ ।

apanee sangat karahu nihaal

ਫੇਰੇ ਫਿਰਹੁ ਸੁ ਮਿਲਿ ਨਰ ਜਾਲ ॥੨੬॥

fere firahu su mil nar jaal ||26||

[This way] they can enlighten our local Sangat. Once the men and women [from both families] meet, the circumbulation ceremony (wedding rituals) may commence! ||26||

ਇਮ ਬਿਚਾਰ ਸੁਧਵਾਯਹੁ ਸਾਹਾ ।

eim bichaar sudhavaayahu saahaa

ਗਮਨ੍ਯੋ ਆਪ ਗੁਰੂ ਕੇ ਪਾਹਾ ।

gamanayo aap guroo ke paahaa

Having decided upon this, they set a date and head towards the Guru's place.

ਪਹੁਂਚ੍ਯੋ ਆਨਿ ਅਨੰਦਪੁਰਿ ਸੋਇ ।

pahunchayo aan anandapur soe

ਸੁਨੀ ਬ੍ਯਾਹ ਕੀ ਸੁਧਿ ਸਭਿ ਕੋਇ ॥੨੭॥

sunee bayaaeh kee sudh sabh koe ||27||

They arrive in Anandpur Sahib, and everyone listens to the marriage announcement. ||27||

ਪੂਰਬ ਮਾਤਾ ਕੋ ਸੁਧਿ ਦਈ ।

poorab maataa ko sudh dee

ਸੁਨਤਿ ਅਨੰਦ ਬਿਲੰਦੈ ਭਈ ।

sunat anand bilandai bhee

The news is first relayed to Mata Ji, and upon hearing it, she is filled with joy.

ਸਾੜ ਮਾਸ ਤ੍ਰੈ ਬਿੰਸੁ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਟੇ ।

saarr maas trai bins pravishatte

ਨਿਕਸ੍ਯੋ ਸਾਹਾ ਦੁਇ ਦਿਸ਼ਿ ਇਸ਼ਟੇ ॥੨੮॥

nikasayo saahaa due dish ishatte ||28||

The proposed date falls on the 23rd day of the month of Harh, which is found to be suitable for both parties. ||28||

ਬਹੁਰੁ ਸੁਭਿਖੀਆ ਗੁਰ ਢਿਗ ਗਯੋ ।

bahur subhikheea gur dtig gayo

ਅਪਨੀ ਬਿਨੈ ਸੁਨਾਵਤਿ ਭਯੋ ।

apanee binai sunaavat bhayo

Subhikhia steps outside towards Guru Ji and presents their plea.

ਲਵਪੁਰਿ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਹੈ ਜੇਤੀ ।

lavapur kee sangat hai jetee

ਰਿਦੇ ਕਾਮਨਾ ਧਾਰਹਿ ਤੇਤੀ ॥੨੯॥

ride kaamanaa dhaareh tetee ||29||

The sangat of Lahore, all hold this deep desire in their hearts: ||29||

ਸਜਹਿਂ ਬਰਾਤ ਗੁਰੂ ਨਿਜ ਸਾਰੀ ।

sajahin baraat guroo nij saaree

ਇਸ ਪੁਰਿ ਆਵਹਿਂ ਕਰੁਨਾ ਧਾਰੀ ।

eis pur aavahin karunaa dhaaree

That the Guru's entire ਬਰਾਤ (baraat, procession) gets prepared and You all make way to our city, [Lahore].

ਕਰਹਿਂ ਢੁਕਾਇ ਬ੍ਯਾਹ ਲੇ ਜਾਹਿਂ ।

karahin dtukaae bayaaeh le jaahin

ਇਮ ਚਾਹਤਿ ਤੁਮ ਸੁਜਸੁ ਉਮਾਹਿਂ ॥੩੦॥

eim chaahat tum sujas umaahin ||30||

Upon Your royal entry, the wedding can proceed. It is our ardent desire [to witness Your] zeal and unfeigned glory! ||30||

ਭ੍ਰਾਤ ਸ਼ਰੀਕਨਿ ਮਹਿਂ ਪ੍ਰਣ ਕਿੱਤਾ ।

bhraat shareekan mahin pran kitaa

ਲਵਪੁਰਿ ਮਹਿਂ ਬ੍ਯਾਹੌਂ ਨਿਜ ਸੁਤਾ ।

lavapur mahin bayaahauan nij sutaa

I made a promise to my brothers and male kin that I will have my daughter married in Lahore.

ਅਬਿ ਅਧੀਨ ਰਾਵਰ ਕੇ ਅਹੈ ।

ab adheen raavar ke ahai

ਕਰੀ ਪ੍ਰਤੱਗ੍ਯਾ ਜੇ ਇਮ ਰਹੈ ॥੩੧॥

karee pratagayaa je im rahai ||31||

Now, the decision lies in your hands. If this remains, it fulfills my vow. ||31||

ਸੁਨਿ ਕਲਗ਼ੀਧਰ ਤਿਸ ਕੋ ਭਾਖਾ ।

sun kalageedhar tis ko bhaakhaa

ਇਸ ਥਲ ਹੀ ਪੁਰਵਹਿਂ ਅਭਿਲਾਖਾ ।

eis thal hee puravahin abhilaakhaa

Hearing your words, Kalgidhar Patshaah replies, "We will fulfill your desire right in this city!

ਰਚੈਂ ਲਹੌਰ ਅਨੰਦਪੁਰਿ ਪਾਸ ।

rachain lahauar anandapur paas

ਭ੍ਰਾਤਨਿ ਸਹਿਤ ਆਨਿ ਕਰਿ ਬਾਸ ॥੩੨॥

bhraatan sahit aan kar baas ||32||

[I will] establish [a new] Lahore adjacent to Anandpur. Along with your brothers, you all can come and settle there. ||32||

ਬਨਹਿਂ ਬਜ਼ਾਰ ਬਸਹਿਂ ਨਰ ਘਨੇ ।

banahin bazaar basahin nar ghane

ਸੁਤ ਬਨਿਤਾ ਪਰਵਾਰਨਿ ਸਨੇ ।

sut banitaa paravaaran sane

There will be bustling marketplaces with numerous people settling, inclusive of children, women, and entire families.

ਲਵਪੁਰਿ ਕੀ ਰਚਨਾ ਬਰ ਭਾਰੀ ।

lavapur kee rachanaa bar bhaaree

ਤਿਸ ਦਿਨਿ ਤੋਹਿ ਦਿਖਾਵਹਿਂ ਸਾਰੀ ॥੩੩॥

tis din tohi dikhaavahin saaree ||33||

This new Lahore will be a grand establishment, and on that day, you will witness [its magnificence in] full. ||33||

ਤੇਰੀ ਹੋਇ ਪ੍ਰਤੱਗ੍ਯਾ ਪੂਰੀ ।

teree hoe pratagayaa pooree

ਕਰਹੁ ਬ੍ਯਾਹ ਇਸ ਥਲ ਬਿਧਿ ਰੂਰੀ ।

karahu bayaaeh is thal bidh rooree

Your pledge will stand firm and true. Let the wedding proceed here with all its grandeur."

ਸੁਨਿ ਬੋਲ੍ਯੋ ਖੱਤ੍ਰੀ ਕਰ ਜੋਰੇ ।

sun bolayo khatree kar jore

ਬ੍ਯਾਹ ਬਿਖੇ ਅਬਿ ਬਾਸੁਰ ਥੋਰੇ ॥੩੪॥

bayaaeh bikhe ab baasur thore ||34||

On hearing this, the Khatri, with his hands clasped in respect, states, "The wedding date is near, only a few days remain. ||34||

ਦੋਇ ਮਾਸ ਅਬਿ ਰਹੇ ਪਛਾਨੋ ।

doe maas ab rahe pachhaano

ਸਾੜ ਤ੍ਰਿਬਿੰਸਤ ਸਾਹਾ ਜਾਨੋ ।

saarr tribinsat saahaa jaano

There's just two months left. Recognize that the wedding is set for the 23rd day of the month of Harh.

ਰਾਵਰ ਕੋ ਲਵਪੁਰਿ ਕਬਿ ਬਸੈ ।

raavar ko lavapur kab basai

ਐਸ ਨ ਹੋਇ ਮੋਹਿ ਨਰ ਹਸੈਂ ॥੩੫॥

ais na hoe mohi nar hasain ||35||

When will your envisioned Lahore be ready? I hope this doesn't become a subject of mockery for me." ||35||

ਬੋਲੇ ਕਲਗ਼ੀਧਰ ਉਰ ਭਾਵੈ ।

bole kalageedhar ur bhaavai

ਹਮ ਲਹੌਰ ਤਤਕਾਲ ਬਸਾਵੈਂ ।

ham lahauar tatakaal basaavain

Kalgidhar Patshaah replies with joy, "I'll set up the new Lahore immediately!

ਜਬਿ ਬਸਿ ਜਾਇ ਲ੍ਯਾਇ ਪਰਿਵਾਰ ।

jab bas jaae layaae parivaar

ਕੀਜਹਿ ਸਭਿ ਸਮਾਜ ਅਬਿ ਤ੍ਯਾਰ ॥੩੬॥

keejeh sabh samaaj ab tayaar ||36||

Once it's established, bring your family and start the preparations for the occasion. ||36||

ਬਸ੍ਯੋ ਦੇਖਿ ਕੈ ਸਦਨ ਸਿਧਾਵਹੁ ।

basayo dekh kai sadan sidhaavahu

ਭ੍ਰਾਤਨਿ ਸਹਿਤ ਬਹੁਰ ਚਲਿ ਆਵਹੁ ।

bhraatan sahit bahur chal aavahu

After witnessing its establishment, return to your home, and then come back with your brothers."

ਤਿਸ ਟਿਕਾਇ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰ ਫੁਰਮਾਏ ।

tis ttikaae shree gur furamaae

ਬ੍ਰਿੰਦ ਹੁਕਮਨਾਵੇ ਲਿਖਵਾਏ ॥੩੭॥

brind hukamanaave likhavaae ||37||

On these terms, as guided by the eminent Guru, Subhikhi decided to stay. Meanwhile, they started penning numerous hukamnamas (orders or letters). ||37||

ਨਿਕਟ ਨਿਕਟ ਕੇ ਪੁਰਿ ਸਮੁਦਾਏ ।

nikatt nikatt ke pur samudaae

ਸਭਿਹਿਨਿ ਮਹਿਂ ਤਤਕਾਲ ਪਠਾਏ ।

sabhihin mahin tatakaal patthaae

Letters are dispatched immediately to all the nearby cities.

ਜੋ ਸਿੱਖ ਹੋਇ ਕਰਹਿ ਬਿਵਹਾਰ ।

jo sikh hoe kareh bivahaar

ਸੋ ਅਬਿ ਆਇ ਗੁਰੂ ਦਰਬਾਰ ॥੩੮॥

so ab aae guroo darabaar ||38||

[The edict conveys]" "Any Sikh engaged in trading or business should come to the Guru's court at once. ||38||

ਲੇ ਪਹੁਂਚਹਿ ਜਿਸ ਢਿਗ ਧਨ ਹੋਇ ।

le pahuncheh jis dtig dhan hoe

ਆਨਿ ਦੁਕਾਨ ਕਰਹਿ ਨਰ ਸੋਇ ।

aan dukaan kareh nar soe

[For] those who have access to additional funds, bring them and set up your shops here.

ਜਿਸ ਕੇ ਸਦਨ ਦਰਬ ਨਹਿਂ ਪਾਇ ।

jis ke sadan darab nahin paae

ਲੇ ਗੁਰ ਘਰ ਤੇ ਬਨਜ ਚਲਾਇ ॥੩੯॥

le gur ghar te banaj chalaae ||39||

And for those who don't have such wealth in their homes, they can take from the Guru's house to fuel their business. ||39||

ਬ੍ਯਾਹ ਸਮੈ ਲੌ ਖੁਲਹਿ ਬਜਾਰ ।

bayaaeh samai lau khuleh bajaar

ਮਿਲਹਿਂ ਬ੍ਰਿੰਦ ਨਰ ਕਈ ਹਜ਼ਾਰ ।

milahin brind nar kee hazaar

The markets need to be operational in time for the wedding, where numerous guests, numbering in the thousands, will gather.

ਸਭਿ ਬਿਧਿ ਕਰਹਿਂ ਬੈਠਿ ਬਿਵਹਾਰੂ ।

sabh bidh karahin baitth bivahaaroo

ਅੰਬਰ ਬ੍ਰਿੰਦ ਪਟੰਬਰ ਚਾਰੂ ॥੪੦॥

anbar brind pattanbar chaaroo ||40||

There, many opportunities will arise to conduct business, with a plethora of goods, especially textiles and fabrics, being showcased. ||40||

ਪਸ਼ਮੰਬਰ ਬਰ ਬਰਨ ਸੁ ਨਾਨਾ ।

pashamanbar bar baran su naanaa

ਮੁਕਤਾ ਬ੍ਰਿੰਦ ਪ੍ਰਵਾਲ ਮਹਾਨਾ ।

mukataa brind pravaal mahaanaa

[May there be] premium fabrics of the finest shades on display, alongside pearls and superior corals,

ਅੰਨ ਅਨਿਕ ਅਰੁ ਘ੍ਰਿਤ ਮਿਸ਼ਟਾਨਾ ।

an anik ar ghrit mishattaanaa

ਆਇਂ ਸਰਾਫ ਬਜ਼ਾਜ਼ ਸੁਜਾਨਾ ॥੪੧॥

aaein saraaf bazaaz sujaanaa ||41||

and various kinds of food, including ghee-infused sweets! [May this marketplace feature] various clothing merchants and skilled goldsmiths, too!" ||41||

ਏਵ ਹੁਕਮਨਾਵੇ ਲਿਖਵਾਇ ।

ev hukamanaave likhavaae

ਸਿੱਖ ਮਸੰਦਨ ਪ੍ਰਤੀ ਪਠਾਇ ।

sikh masandan pratee patthaae

Thus, the hukamnama-s were written and dispatched to the Sikh masands and officials.

ਜਹਿਂ ਕਹਿਂ ਲੇ ਪਹੁਂਚੇ ਤਤਕਾਲਾ ।

jahin kahin le pahunche tatakaalaa

ਪਠਿ ਪਠਿ ਸਮਝੇ ਕਾਜ ਬਿਸਾਲਾ ॥੪੨॥

patth patth samajhe kaaj bisaalaa ||42||

They were delivered everywhere immediately, and each one, upon reading, understood the vast endeavor at hand. ||42||

ਤਬਹਿ ਮਸੰਦਨ ਸੰਗਤਿ ਸਾਰੀ ।

tabeh masandan sangat saaree

ਗੁਰੂ ਹੁਕਮ ਤੇ ਤੁਰਤ ਹਕਾਰੀ ।

guroo hukam te turat hakaaree

The Masand addresses the entire sangat, promptly conveying the Guru's hukam

ਹੁਕਮ ਸੁਨਾਯੋ ਸਭਿ ਕੇ ਕਾਨ ।

hukam sunaayo sabh ke kaan

ਪ੍ਰਥਮ ਬ੍ਯਾਹ ਉਤਸਵ ਬਡ ਜਾਨ ॥੪੩॥

pratham bayaaeh utasav badd jaan ||43||

making the command vocal everyone's ears: "Firstly, know this wedding to be a great event! ||43||

ਦੇਖਹੁ ਸਰਬ ਬ੍ਯਾਹ ਕੀ ਲੀਲ੍ਹਾ ।

dekhahu sarab bayaaeh kee leelhaa

Everyone should come and witness the spectacle of this wedding.

ਪੁਨ ਖਾਟਹੁ ਧਨ ਲਾਭ ਗਹੀਲਾ ।

pun khaattahu dhan laabh gaheelaa

Know that there's substantial wealth to be earned.

ਕੇਤਿਕ ਬਾਸੁਰ ਬਾਸਾ ਕਰੀਅਹਿ ।

ketik baasur baasaa kareeahi

So come and reside [in Anandpur] for a few days,

ਦਰਸਹੁ ਗੁਰੁ ਨਿਜ ਭਲਾ ਬਿਚਰੀਅਹਿ ॥੪੪॥

darasahu gur nij bhalaa bichareeahi ||44||

and behold the Guru's divine presence, and contemplate the benefit you'll recieve!" ||44||