ਗੁਜਰੀ ਰਿਦੈ ਪ੍ਰਮੋਦ ਧਰਿ ਚਹੂੰ ਕੋਦ ਗਨ ਨਾਰਿ ।

gujaree ridai pramod dhar chahoon kod gan naar

Mata Gujri Ji's heart is filled with joy, surrounded by women from all four directions.

ਤ੍ਯਾਗਿ ਸਦਨ ਨਿਜ ਪੌਰ ਕੋ ਮਿਲੀ ਆਇ ਅਗਵਾਰ ॥੧॥

tayaag sadan nij pauar ko milee aae agavaar ||1||

[They all] step outside to the entrance of the abode, to warmly greet [the wedding party]. ||1||

ਬਡੇ ਗੁਰਨਿ ਜਹਿਂ ਥਾਨ ਸੁਹਾਵਨ ।

badde guran jahin thaan suhaavan

ਚਾਹਤਿ ਹੈਂ ਤਹਿਂ ਮਾਥ ਟਿਕਾਵਨਿ ।

chaahat hain tahin maath ttikaavan

At the elegant place commemorated to the elder Guru — Guru Tegh Bahadur, [Mata Gujari Ji] wishes to bow in reverence.

ਕਹਿ ਕਰਿ ਪ੍ਰੇਰ੍ਯੋ ਉਤ ਕੋ ਡੇਰਾ ।

keh kar prerayo ut ko dderaa

ਦੂਲਹੁ ਸਹਿਤ ਚਲੇ ਤਿਤ ਓਰਾ ॥੨॥

doolahu sahit chale tith oraa ||2||

At her command, the dola arrives at that spot, and the bridegroom proceed to that sacred place. ||2||

ਬਹੁਤ ਬਰਾਤ ਚਲੀ ਪਸ਼ਚਾਤਾ ।

bahut baraat chalee pashachaataa

ਹੇਤੁ ਮਨਾਵਨਿ ਕੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ।

het manaavan ke sukhadaataa

A large wedding procession trails behind, extending their love and affection to the Giver of Bliss, Guru Tegh Bahadur.

ਮੋਦਕ ਥਾਰ ਲ੍ਯਾਇ ਸਮੁਦਾਏ ।

modak thaar layaae samudaae

ਜਾਇ ਅੱਗ੍ਰ ਦਰਬਾਰ ਟਿਕਾਏ ॥੩॥

jaae agr darabaar ttikaae ||3||

With many plates of ladoos in hand, they proceed to place them at the forefront of Guru Ji’s divine court. ||3||

ਕਲਗ਼ੀਧਰ ਉਤਰੇ ਤਤਕਾਲਾ ।

kalageedhar utare tatakaalaa

ਦੁਲਹਨ ਸੰਗ ਮਿਲੀ ਗਨ ਬਾਲਾ ।

dulahan sang milee gan baalaa

The moment Guru Gobind Singh, Kalgidhar Patshah, dismounts, the bride, Mata Jito Ji, along with countless women, converge.

ਪਹੁਂਚੇ ਸ਼੍ਰੀ ਦਰਬਾਰ ਅਗਾਰੀ ।

pahunche shree darabaar agaaree

ਖਰੇ ਹੋਇ ਅਰਦਾਸ ਉਚਾਰੀ ॥੪॥

khare hoe aradaas uchaaree ||4||

They arrive and position themselves before the divine court, where standing reverently, they recite Ardaas. ||4||

ਚਾਰ ਪੰਚ ਗੁਰ ਕੇ ਲੇ ਨਾਮੂ ।

chaar panch gur ke le naamoo

ਬੋਲਹੁ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਸੁਖਧਾਮੂ ।

bolahu vaahiguroo sukhadhaamoo

Invoking the names of the nine Gurus and uttering, “Waheguru,” — the Abode of Peace.

ਪਾਨ ਗ੍ਰਹਨਿ ਕਲਗ਼ੀਧਰ ਹੋਵਾ ।

paan grahan kalageedhar hovaa

ਆਨਿ ਆਪ ਕੋ ਦਰਸ਼ਨ ਜੋਵਾ ॥੫॥

aan aap ko darashan jovaa ||5||

“...The marriage ceremony of Sri Kalgidhar has taken place. We have come to behold your divine darshan! ||5||

ਅੰਗ ਸੰਗ ਨਿਤ ਰਹਹੁ ਸਹਾਇਕ ।

ang sang nit rahahu sahaaeik

ਮੰਗਲ ਦਾਇਕ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇਕ ।

mangal daaeik sahij subhaaeik

Always be near, remain constantly by my side, be my supporter in the days to come. You are the embodiment of serenity, the bestower of auspiciousness and bliss.

ਬੰਸ ਬ੍ਰਿਧਾਇਕ ਸਭਿ ਜਗਨਾਇਕ ।

bans bridhaaeik sabh jaganaaeik

ਸਦਾ ਬਿਘਨ ਕੇ ਓਘਨ ਘਾਇਕ ॥੬॥

sadaa bighan ke oghan ghaaeik ||6||

You are the expander of lineages, the Sovereign of all worlds, forever the destroyer of all obstacles and afflictions.” ||6||

ਇੱਤ੍ਯਾਦਿਕ ਕਹਿ ਬਿਨੈ ਮਹਾਨੀ ।

eitayaadik keh binai mahaanee

ਕੀਨਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਜੋਰਿ ਜੁਗ ਪਾਨੀ ।

keen pranaam jor jug paanee

Thus, the grand supplication is performed, and with both hands folded, they pay their respects.

ਇਮ ਸ਼੍ਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ।

eim shree satigur teg bahaadar

ਕਰੇ ਨਿਹੋਰਨਿ ਸਭਿਹਿਨਿ ਸਾਦਰ ॥੭॥

kare nihoran sabhihin saadar ||7||

In this manner, everyone respectfully pays homage [at the revered place associated with] Satguru Tegh Bahadur Ji. ||7||

ਗਮਨੇ ਪੁਨ ਨਿਕੇਤ ਕੀ ਕੋਦ ।

gamane pun niket kee kod

ਗਾਵਤਿ ਗੀਤ ਸਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰਮੋਦ ।

gaavat geet sapreet pramod

Then, they move towards the house, singing festive songs, immersed in joyful celebration.

ਨੀਕੇ ਸ਼ਗਨ ਸੰਗ ਨਿਜ ਪੌਰ ।

neeke shagan sang nij pauar

ਪਹੁੰਚੇ ਧੂੰਮ ਧਾਮ ਬਹੁ ਰੌਰ ॥੮॥

pahunche dhoonm dhaam bahu rauar ||8||

With their splendid fortune, they arrive at the door of the house, bringing with them a lively and resounding commotion. ||8||

ਕਰਿ ਕੁਲ ਰੀਤਿ ਜਾਚਕਨਿ ਦੈ ਕੈ ।

kar kul reet jaachakan dai kai

ਅੰਤਰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ ਨੁਖਾ ਜੁਤਿ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ।

antar pravish nukhaa jut hvai kai

Abiding by family traditions, Mata Gujari Ji gives wealth to the needy and then brings her daughter-in-law inside to settle.

ਸਨਮਾਨਿਤ ਘਰ ਚਿੱਤ੍ਰਤਿ ਮਾਂਹੀ ।

sanamaanit ghar chitrat maanhee

ਬੈਠਾਰਸਿ ਬਰ ਆਸਨ ਜਾਂਹੀ ॥੯॥

baitthaaras bar aasan jaanhee ||9||

The rooms are decorated with painted designs, and they seat Mata Jito Ji with great respect in a high place. ||9||

ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਜਰੀ ਧਰ ਧਨ ਕੀ ਥਾਤੀ ।

shree gujaree dhar dhan kee thaatee

ਝੋਰੀ ਪਾਇ ਅਧਿਕ ਹਰਖਾਤੀ ।

jhoree paae adhik harakhaatee

Mata Gujari Ji brings a plate of wealth and places it in Mata Jito Ji’s lap with immense joy.

ਬਦਨ ਬਿਲੋਕਿ ਸਪਰਸ਼ਤਿ ਕਰ ਕੋ ।

badan bilok saparashat kar ko

ਆਸ਼ਿਖ ਦੇਤਿ ਉਚਰ ਕਰਿ ਬਰ ਕੋ ॥੧੦॥

aashikh det uchar kar bar ko ||10||

Gazing at her face and holding her hands, she utters blessings repeatedly. ||10||

ਉਤ ਸਤਿਗੁਰ ਨਿਜ ਥਾਨ ਸਿਧਾਏ ।

aut satigur nij thaan sidhaae

ਸਿੰਘਾਸਨ ਪਰ ਬੈਠਿ ਸੁਹਾਏ ।

singhaasan par baitth suhaae

Meanwhile, the Satguru settles in his own place, gracefully seated on the throne.

ਸੰਗ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਸੁ ਪੰਚਹੁਂ ਭ੍ਰਾਤਾ ।

sang kripaal su panchahun bhraataa

ਸੂਰਜ ਮਲ ਕੇ ਦੋਨਹੁਂ ਤਾਤਾ ॥੧੧॥

sooraj mal ke donahun taataa ||11||

Accompanied by Mama Kripal Chand, the five brothers — [the sons of Bibi Viro Ji], and both Suraj Mal and his two sons. ||11||

ਸਿਖ ਮਸੰਦ ਕੇਤਿਕ ਢਿਗ ਔਰ ।

sikh masand ketik dtig aauar

ਉਤਰੀ ਸਭਿ ਬਰਾਤ ਨਿਜ ਠੌਰ ।

autaree sabh baraat nij tthauar

Various Sikh masands are also present, and the rest of the wedding party settles in their individual places.

ਸਭਿਹਿਨਿ ਕੀ ਸੁਧਿ ਲੈਬੇ ਕਾਜ ।

sabhihin kee sudh laibe kaaj

ਬੋਲੇ ਗੁਰੂ ਗ਼ਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ॥੧੨॥

bole guroo gareeb nivaaj ||12||

Taking account of everyone, Guru Gobind Singh Ji, the cherisher of the humble, speaks: ||12||

ਮਾਤੁਲ ਲੇਹੁ ਮਸੰਦ ਗਨ ਨਾਲ ।

maatul lehu masand gan naal

ਜਹਿਂ ਕਹਿਂ ਨਰ ਪਠਿ ਕਰਹੁ ਸੰਭਾਲ ।

jahin kahin nar patth karahu sanbhaal

“Uncle!” says the Guru, “along with a group of Masands, wherever there are people, go and ensure they are well taken care of.

ਦੇਗ਼ ਰਸਤ ਪਹੁਂਚੈ ਸਭਿ ਡੇਰੇ ।

deg rasat pahunchai sabh ddere

ਤ੍ਰਿਣ ਦਾਨਾ ਦਿਹੁ ਹਯਨਿ ਘਨੇਰੇ ॥੧੩॥

trin daanaa dihu hayan ghanere ||13||

Make sure that all the food and provisions reach every site, and that plenty of grass and grains are provided for the horses.” ||13||

ਆਇਸੁ ਮਾਨਿ ਉਠ੍ਯੋ ਹਰਖੈ ਕੈ ।

aaeis maan utthayo harakhai kai

ਬ੍ਰਿੰਦ ਮਸੰਦ ਸੰਗ ਨਿਜ ਲੈ ਕੇ ।

brind masand sang nij lai ke

Accepting the Guru's order, Mama Kripal Chand energetically rises, taking along with him a group of Masands.

ਸਭਿ ਕੀ ਸੁਧਿ ਨੀਕੀ ਬਿਧਿ ਲੀਨਿ ।

sabh kee sudh neekee bidh leen

ਨਿਸ ਮਹਿਂ ਸਕਲ ਬਸੇਰਾ ਕੀਨਿ ॥੧੪॥

nis mahin sakal baseraa keen ||14||

They conscientiously gather updates from everyone in a good manner, and by night, everyone is settled in their respective places. ||14||

ਜਥਾ ਜੋਗ ਆਛੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਏ ।

jathaa jog aachhe tripataae

ਸਿਤਾ ਘ੍ਰਿੱਤ ਮੈਦਾ ਸਮੁਦਾਏ ।

sitaa ghrat maidaa samudaae

They ensure everyone is content and satiated, distributing sugared delicacies and butter-fried pastries.

ਗਰੀ ਬਜ਼ਾਰਨਿ ਸਦਨ ਉਦਾਰਾ ।

garee bazaaran sadan udaaraa

ਦੀਪਮਾਲ ਸਭਿ ਪਰ ਇਕ ਸਾਰਾ ॥੧੫॥

deepamaal sabh par ik saaraa ||15||

Every prominent house in the streets of the marketplace is adorned with rows of lamps. ||15||

ਸਭਿ ਨਰ ਉਰ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਅਹਿਲਾਦੀ ।

sabh nar ur hvai kar ahilaadee

ਮੰਗਲ ਕਰਹਿਂ ਲਖੈਂ ਗੁਰ ਸ਼ਾਦੀ ।

mangal karahin lakhain gur shaadee

Everyone is ecstatic, their hearts filled with bliss from the Guru's marriage.

ਮਿਲਹਿਂ ਪਰਸਪਰ ਸੁਜਸੁ ਉਚਾਰਹਿਂ ।

milahin parasapar sujas uchaarahin

ਭਾਗ ਆਪਨੇ ਅਧਿਕ ਬਿਚਾਰਹਿਂ ॥੧੬॥

bhaag aapane adhik bichaarahin ||16||

Meeting one another, they celebrate and glorify the greatness of the Guru, constantly reminding themselves, “How fortunate are we!” ||16||

ਰਾਮਚੰਦ ਆਨਂਦ ਧਰਿ ਔਧ ।

raamachand aanand dhar aauadh

ਤਿਮ ਅਨੰਦਪੁਰਿ ਆਨੰਦ ਔਧਿ ।

tim anandapur aanand aauadh

Similar to how [Sita and] Ram Chandra's [return] to Ayodhya marked grand celebrations, in the same way Anandpur immerses in bliss!

ਨਿਤ ਗੁਰ ਦਰਸ਼ਨ ਉਤਸਵ ਸਹਿਤ ।

nit gur darashan utasav sahit

ਜਿਸ ਤੇ ਪਾਵਨ ਹ੍ਵੈ ਫਲ ਮਹਿਤ ॥੧੭॥

jis te paavan hvai fal mahit ||17||

Every day is a celebration accompanied by the vision of the Guru, a vision more fruitful than any other blessing. ||17||

ਇੱਤ੍ਯਾਦਿਕ ਨਿਜ ਘਰ ਨਰ ਨਾਰੀ ।

eitayaadik nij ghar nar naaree

ਗੁਰੂ ਬਾਤ ਕੋ ਕਰਤਿ ਉਚਾਰੀ ।

guroo baat ko karat uchaaree

In this manner, individuals, both men and women from their respective homes, articulate and share stories of the Guru.

ਖਾਨ ਪਾਨ ਕਰਿ ਸੁਖ ਸੋਂ ਸਾਰੇ ।

khaan paan kar sukh son saare

ਸੁਪਤ ਭਏ ਹਰਖੰਤਿ ਉਦਾਰੇ ॥੧੮॥

supat bhe harakhant udaare ||18||

After partaking in meals and drinks, all are imbued in comfort and happiness, and subsequently, they sleep in peace. ||18||

ਜਾਮ ਜਾਮਨੀ ਜਾਗਤਿ ਜਬੈ ।

jaam jaamanee jaagat jabai

ਸਤਿਗੁਰੂ ਪ੍ਰਭੁ ਕੋ ਸਿਮਰਤਿ ਤਬੈ ।

satiguroo prabh ko simarat tabai

In the first pehar of the night, the Satguru arises, immersed in the remembrance of the Lord.

ਆਇ ਰਬਾਬੀ ਗਾਵਨਿ ਲਾਗੇ ।

aae rabaabee gaavan laage

ਬਡਭਾਗੀ ਅਨੁਰਾਗੀ ਜਾਗੇ ॥੧੯॥

baddabhaagee anuraagee jaage ||19||

The Rababis come forth, attuned to sing, and the fortunate devotees also awaken. ||19||

ਸੁਨਹਿਂ ਰਾਗ ਤੇ ਸ਼ਬਦ ਬਿਚਾਰੈਂ ।

sunahin raag te shabad bichaarain

ਬਿਸ਼ਯਨਿ ਤੇ ਬਿਰਾਗ ਕੋ ਧਾਰੈਂ ।

bishayan te biraag ko dhaarain

They resonate with beautiful ragas, contemplating the divine hymns, and the mind is absorbed in a state of vairāgya (detachment from pains and pleasures).

ਬਿਨਾਂ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਭੁ ਤੇ ਨਿਜ ਨਿੰਦਹਿਂ ।

binaan prem prabh te nij nindahin

ਇਕ ਚਿਤ ਹੁਇ ਗੁਰ ਮਹਿਂਮਾ ਬਿੰਦਹਿਂ ॥੨੦॥

eik chit hue gur mahinmaa bindahin ||20||

Without unconditional devotion of Prabhu (the Divine), one dwells in self-disgrace. With a singular, focused mind, [the sangat] immerses in singing the glorious praises of the Guru. ||20||

ਮਨ ਠਹਿਰਾਇ ਚਰਨ ਅਰਬਿੰਦਹਿਂ ।

man tthahiraae charan arabindahin

ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਹੋਤਿ ਅਨੰਦ ਬਿਲੰਦਹਿ ।

praapat hot anand bilandahi

Their minds are anchored in the Guru's lotus feet, where they attain profound joy and bliss.

ਕੇਚਤਿ ਸਤੱਦ੍ਰਵ ਕਰਹਿਂ ਸ਼ਨਾਨ ।

kechat satadrav karahin shanaan

ਥਿਰਹਿਂ ਸ਼ਬਦ ਜਹਿਂ ਸੁਨੀਅਹਿ ਕਾਨ ॥੨੧॥

thirahin shabad jahin suneeeh kaan ||21||

Some bathe in the sacred waters of the Satluj, [while others] rest wherever their ears are graced by the shabad. ||21||

ਗੁਰਮਤਿ ਲੇਤਿ ਰਹਿਤ ਕੇ ਸਹਿਤ ।

guramat let rahit ke sahit

ਮੋਹ ਮਹਿਤ ਚਿਤ ਕੇ ਨਿਤ ਦਹਿਤਿ ।

moh mahit chit ke nit dahit

They imbibe Gurmat (teachings of the Guru), rehat (discipline) and sehat (compassion); striving to incinerate the towering moh (attachment) that enchain their minds all day.

ਰਾਤ ਦੁਘਟਕਾ ਤੇ ਸਭਿ ਜਾਗੇ ।

raat dughattakaa te sabh jaage

ਨੌਬਤ ਬਜਨਿ ਲਗੀ ਦਰ ਆਗੇ ॥੨੨॥

nauabat bajan lagee dar aage ||22||

In the last two ghaṭi-s (approximately one hour) of the night, everyone awakens, and the courtyards echo with the stirring beats of the nobat (small drums). ||22||

ਸੁਜਸੁ ਕਬਿੱਤਨ ਭਾਟ ਉਚਾਰੈਂ ।

sujas kabatan bhaatt uchaarain

The Bhatts articulate verses of Kabit, showering praises,

ਖਰੇ ਨਕੀਬ ਅਵਾਜ਼ ਪੁਕਾਰੈਂ ।

khare nakeeb avaaz pukaarain

while the steadfast Nakibs amplify their voices.

ਗਨ ਬਿਹੰਗ ਤਰੁਵਰੁ ਪਰ ਬੋਲੈਂ ।

gan bihang taruvar par bolain

A myriad of birds chant atop the trees, [their tunes mingling in the air].

ਚੱਕ੍ਰਵਾਕ ਮਿਲਿ ਜੁਗਮ ਕਲੋਲੈਂ ॥੨੩॥

chakravaak mil jugam kalolain ||23||

Both Chakvi and Chakva (two lovebirds symbolic of longing lovers in separation) unite in bliss. ||23||

ਕਲਗ਼ੀਧਰ ਸਤਿਗੁਰ ਭਗਵਾਨ ।

kalageedhar satigur bhagavaan

ਜਾਗੇ ਠਾਨ੍ਯੋਂ ਸੌਚ ਸ਼ਨਾਨ ।

jaage tthaanayon sauach shanaan

The Plume Wearing Guru, Satguru Bhagwan, upon rising, bathes and purifies themself.

ਥਿਰ ਆਸਨ ਪਰ ਮੁੱਦ੍ਰਤਿ ਨੈਨ ।

thir aasan par mudrat nain

ਨਿਜ ਸਰੂਪ ਕੋ ਆਨੰਦ ਲੈਨ ॥੨੪॥

nij saroop ko aanand lain ||24||

Then, sitting in a still posture with eyes enclosed, they immerse in bliss, meditating on their own [True] form. ||24||

ਆਸਾ ਵਾਰ ਭੋਗ ਜਬਿ ਪਾਯੋ ।

aasaa vaar bhog jab paayo

ਸੁਨਿ ਸਭਿਹਿਨਿ ਤਬਿ ਸੀਸ ਨਿਵਾਯੋ ।

sun sabhihin tab sees nivaayo

As Asa Di Vaar concludes, everyone present lowers their head in reverence.

ਜਬਿ ਤੇ ਹੋਇ ਤਰਨਿ ਪਰਕਾਸ਼ਾ ।

jab te hoe taran parakaashaa

ਪਹਿਰਨਿ ਬਾਸ ਲ੍ਯਾਇ ਗਨ ਦਾਸਾ ॥੨੫॥

pahiran baas layaae gan daasaa ||25||

When the sun begins to shine, a multitude of devotees bring attire for the Guru to don. ||25||

ਚੀਰ ਸਰੀਰ ਧੀਰ ਗੁਰ ਧਰੇ ।

cheer sareer dheer gur dhare

ਅਲੰਕਾਰ ਸਭਿ ਪਹਿਰਨਿ ਕਰੇ ।

alankaar sabh pahiran kare

The resolute Guru adorns the garments on their body and is embellished with all other adornments.

ਦਿਵਸ ਚਢੇ ਬਡ ਫਰਸ਼ ਕਰਾਵਾ ।

divas chadte badd farash karaavaa

ਸੁੰਦਰ ਆਸਨ ਬਹੁਰ ਡਸਾਵਾ ॥੨੬॥

sundar aasan bahur ddasaavaa ||26||

In the day, grand sheets are spread [for the sangat to sit on], and a remarkable throne is arranged [for the Guru]. ||26||

ਸ਼੍ਰੀ ਗੋਵਿੰਦ ਸਿੰਘ ਬੈਠੇ ਜਾਇ ।

shree govind singh baitthe jaae

ਸੁਧਿ ਕੋ ਸੁਨਿ ਸੁਨਿ ਨਰ ਸਮੁਦਾਇ ।

sudh ko sun sun nar samudaae

Sri Guru Gobind Singh seats Themselves and attentively listens to the news shared by the gathering of people.

ਪ੍ਰਥਮ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਸੁ ਮਾਤੁਲ ਆਯੋ ।

pratham kripaal su maatul aayo

ਪੰਚਹੁਂ ਭ੍ਰਾਤ ਆਇ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥੨੭॥

panchahun bhraat aae sukh paayo ||27||

First, the uncle, Mama Kirpal Chand arrives, who, along with the five brothers, partakes in the bliss. ||27||

ਬ੍ਰਿੰਦ ਮਸੰਦ ਕਰਹਿਂ ਸਭਿ ਬੰਦਨ ।

brind masand karahin sabh bandan

ਸੂਰਜਮਲ ਕੇ ਨੰਦ ਕਿ ਨੰਦਨ ।

soorajamal ke nand ki nandan

A host of Masands join, and all pay reverence, along with the sons of Suraj Mal's son, [the grandsons of Suraj Mal].

ਰਾਇ ਗੁਲਾਬ ਸ਼ਾਮ ਸਿੰਘ ਨਾਮੂ ।

raae gulaab shaam singh naamoo

ਥਿਰੇ ਸਭਾ ਸਭਿ ਕੀਨਿ ਪ੍ਰਨਾਮੂ ॥੨੮॥

thire sabhaa sabh keen pranaamoo ||28||

They are named Rai Gulab and Shaam Singh, they offer their salutations, steadying themselves within the assembly. ||28||

ਸਭਾ ਸੁਧਰਮਾ ਕੇ ਸਮ ਲਾਗੀ ।

sabhaa sudharamaa ke sam laagee

ਬ੍ਰਿੰਦ ਦੇਵਤਾ ਸਭਿ ਅਨੁਰਾਗੀ ।

brind devataa sabh anuraagee

It seems like the court of Indra, an assembly brimming with prominent Devtas, all imbued in love.

ਇੰਦ੍ਰ ਮਨਿੰਦ ਗੁਵਿੰਦ ਸਿੰਘ ਗੁਰੂ ।

eindr manind guvind singh guroo

ਜਿਨ ਦਰਸ਼ਨ ਤੇ ਹਰਿ ਅਘ ਰੁਰੂ ॥੨੯॥

jin darashan te har agh ruroo ||29||

Guru Gobind Singh Ji [resembles] Indra, whose darshan [obliterates millions of] sins, like how a ferocious beast [eliminates it's prey]. ||29||

ਬੇਦੀ ਬਿੰ੍ਰਦ ਸੁ ਤੇਹਣ ਆਏ ।

bedee binrad su tehan aae

ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੁ ਅਮਰ ਅੰਸ਼ ਸਮੁਦਾਏ ।

shree gur amar ansh samudaae

Many individuals from the Bedi and Trehans clans, along with the descendants of Sri Guru Amar Das Ji, convene.

ਚਾਰੂ ਚੌਰ ਢੁਰਤਿ ਛਬਿ ਪਾਵੈ ।

chaaroo chauar dturat chhab paavai

ਮਨਹੁਂ ਮਰਾਲ ਉਡਤਿ ਨਿਯਰਾਵੈਂ ॥੩੦॥

manahun maraal uddat niyaraavain ||30||

Over the Guru's head, a whisk is elegantly waved, resembling a swan flying up and around. ||30||

ਕਲਗ਼ੀ ਕੇ ਮੁਕਤਾ ਗੁਛ ਹੇਰਿ ।

kalagee ke mukataa guchh her

ਆਵਤਿ ਡਰਤਿ ਨ ਕਰਤੋ ਨੇਰ ।

aavat ddarat na karato ner

[The swans seem to] gaze at the pearls of the Guru’s kalgi, drawn but hesitating to come too close.

ਕੰਚਨ ਦੰਡ ਲਿਏ ਨਰ ਖਰੇ ।

kanchan dandd lie nar khare

ਸੂਰਜ ਮੁਖੀ ਹਾਥ ਮੋ ਧਰੇ ॥੩੧॥

sooraj mukhee haath mo dhare ||31||

[In the court, there are] guards standing with golden staffs, [and attendants] holding a sunshade in their hand [for the Guru]. ||31||

ਕਰਤਿ ਬਾਰਤਾਲਾਪ ਅਨੰਦਤਿ ।

karat baarataalaap anandat

ਸੁਨਿ ਕਲਗੀਧਰ ਤੇ ਸਿਖ ਬੰਦਤਿ ।

sun kalageedhar te sikh bandat

Delightful conversations are unfolding, Sikhs, absorbed in reverence, are attentively listening to Guru Gobind Singh Ji.

ਇਤਨੇ ਬਿਖੈ ਬਨਿਕ ਇਕ ਆਯੋ ।

eitane bikhai banik ik aayo

ਮਹਤ ਪੁਕਾਰਤਿ ਸਭਿਨਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥੩੨॥

mehat pukaarat sabhin sunaayo ||32||

Amidst this, a businessman arrives; with great fervor, he tells everyone: ||32||

ਭੋਰ ਹੋਤਿ ਥਾਤੀ ਇਕ ਮੋਰੀ ।

bhor hot thaatee ik moree

ਪਰਿਓ ਚੋਰ ਅਚਾਨਕ ਚੋਰੀ ।

pario chor achaanak choree

“This morning, I had my sachel of coins; then suddenly, it was stolen by some thief.

ਮੂਲ ਪੰਚ ਸੈ ਘਰ ਤੇ ਆਨੇ ।

mool panch sai ghar te aane

ਇਹਾਂ ਲਾਭ ਮੁਝ ਭਯੋ ਮਹਾਨੇ ॥੩੩॥

eihaan laabh mujh bhayo mahaane ||33||

There was five hundred in value that I brought from home! I earned this great wealth here [in the marketplaces of the New Lahore]. ||33||

ਹੁਤੀ ਸਾਤ ਸੈ ਕੀ ਸਭਿ ਥੈਲੀ ।

hutee saat sai kee sabh thailee

ਤਸਕਰ ਲੇ ਗਮਨ੍ਯੋਂ ਕਿਤ ਗੈਲੀ ।

tasakar le gamanayon kit gailee

...In total, there was seven hundred in the satchel; the thief took it and vanished into some street.”

ਸ਼੍ਰੀ ਕਲਗੀਧਰ ਗੁਰੂ ਦੁਹਾਈ ।

shree kalageedhar guroo duhaaee

ਬਨੌਂ ਫਕੀਰ ਜਿ ਨਾ ਅਬਿ ਪਾਈ ॥੩੪॥

banauan fakeer ji naa ab paaee ||34||

He cries for help: “O Supreme Plume-wearing Guru! I am going to go broke now, unless [we get back the money]! ||34||

ਪੂੰਜੀ ਸਰਬ ਹੁਤੀ ਇਹ ਮੋਰੀ ।

poonjee sarab hutee ih moree

ਗੁਜਰ ਕੁਟੰਬ ਗੁਜਾਰਤਿ ਥੋਰੀ ।

gujar kuttanb gujaarat thoree

This collection of coins represents my entire net worth; it’s the modest means that sustains my family’s livelihood.

ਨਹੀਂ ਅਲੰਬ ਅਪਰ ਮਮ ਕੋਈ ।

naheen alanb apar mam koee

ਜਿਸ ਕੇ ਨਿਕਟ ਜੀਵਕਾ ਹੋਈ ॥੩੫॥

jis ke nikatt jeevakaa hoee ||35||

I have no other support, no alternative means of sustenance, upon which my existence can depend.” ||35||

ਸੁਨਤਿ ਹੁਕਮਨਾਮਾ ਗੁਰ ਕੇਰਾ ।

sunat hukamanaamaa gur keraa

ਚਲਿ ਆਏ ਸਭਿ ਕਰੀ ਨ ਦੇਰਾ ।

chal aae sabh karee na deraa

[He addresses the Sangat, saying], “Upon hearing the Guru’s Hukamnama, we all arrived without any delay.

ਲੈਨ ਲਾਭ ਤੌ ਰਹ੍ਯੋ ਕਿਥਾਈਂ ।

lain laabh tau rehayo kithaaeen

ਅਗਲੀ ਪੂੰਜੀ ਆਨਿ ਗਵਾਈ ॥੩੬॥

agalee poonjee aan gavaaee ||36||

[The intention was to] stay in the area to maximize profits, [yet in the process], I lost my existing wealth, too. ||36||

ਸ਼੍ਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਤੁਮਰੇ ਪੁਰਿ ਮਾਂਹੀ ।

shree satigur tumare pur maanhee

ਹੋਤਿ ਭਯੋ ਨੁਕਸਾਨ ਮਹਾਂ ਹੀ ।

hot bhayo nukasaan mahaan hee

O Satguru Ji, within your city, a great misfortune has befallen.

ਤੁਮ ਬਿਨ ਕਿਸ ਢਿਗ ਕਰੈਂ ਪੁਕਾਰਾ ।

tum bin kis dtig karain pukaaraa

ਹਤ੍ਯੋ ਗਯੋ ਮੈਂ ਧਨ ਖ੍ਵੈ ਸਾਰਾ ॥੩੭॥

hatayo gayo main dhan khvai saaraa ||37||

Without you, to whom can I appeal? I've lost all my wealth and am at wit's end. ||37||

ਰਾਵਰਿ ਹੋ ਸਮਰਥ ਸਭਿ ਭਾਂਤੀ ।

raavar ho samarath sabh bhaantee

ਨਹਿਂ ਜੀਵਨ ਮਮ ਕਿਮ ਬਿਨ ਥਾਤੀ ।

nahin jeevan mam kim bin thaatee

You are omnipresent, capable in every way! I cannot sustain my life without that money.

ਸਭਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਤੁਮ ਕੋ ਜਾਨਾ ।

sabh sukhadaataa tum ko jaanaa

ਬਿਨ ਬਿਲੰਬ ਹਮ ਆਵਨਿ ਠਾਨਾ ॥੩੮॥

bin bilanb ham aavan tthaanaa ||38||

I recognise You as the granter of all joys! Without hesitation, I have come to Your abode. ||38||

ਸਗਰੇ ਘਰ ਗਮਨੇ ਹਰਖਾਏ ।

sagare ghar gamane harakhaae

ਮੈਂ ਸੰਕਟ ਜੁਤਿ ਜਾਉਂ ਕਿਥਾਂਏ ।

main sankatt jut jaaun kithaane

All [the other merchants] departed joyfully, returning to their homes [with profits]. But I, am completely ruined; where should I turn?

ਮਰੌਂ ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ ਤੁਮਰੇ ਪੌਰ ।

marauan prabhoo jee tumare pauar

ਧਨ ਬਿਹੀਨ ਮੁਝ ਅਪਰ ਨ ਠੌਰ ॥੩੯॥

dhan biheen mujh apar na tthauar ||39||

I am [on the verge of] death, right at Your doorstep, O Lord! Without my wealth, I find no other refuge.” ||39||

ਸ਼੍ਰੀ ਕਲਗੀਧਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਵਿਸ਼ੇਖ਼ਾ ।

shree kalageedhar kripaa vishekhaa

ਦੁਖ ਤੇ ਬਨੀਆ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਦੇਖਾ ।

dukh te baneea bayaakul dekhaa

Seeing him distressed and near insanity due to his pain, the gracious Plume-bearing Guru intervenes.

ਹਮਰੇ ਹਿਤ ਏ ਸਭਿ ਚਲਿ ਆਏ ।

hamare hit e sabh chal aae

ਨਿਜ ਨਿਜ ਧਨ ਲੇ ਕਰਿ ਸਮੁਦਾਏ ॥੪੦॥

nij nij dhan le kar samudaae ||40||

[The Guru thinks to Himself] – “All these people have gathered their funds and come here [to Anandpur] seeking my welfare... ||40||

ਜੁਗ ਲੋਕਨਿ ਕੇ ਸੁਖ ਕੋ ਚਾਹਤਿ ।

jug lokan ke sukh ko chaahat

ਹਮਰੇ ਦਰਸ਼ਨ ਹੇਤੁ ਉਮਾਹਤਿ ।

hamare darashan het umaahat

These devotees desire comfort in both worlds, and with immense faith, they come to receive my darshan.

ਬਿਘਨ ਪਰਹਿ ਜੇ ਸੰਕਟ ਲਹੈਂ ।

bighan pareh je sankatt lahain

ਤੌ ਆਵਨ ਨਿਸ਼ਫਲ ਹੀ ਕਹੈਂ ॥੪੧॥

tau aavan nishafal hee kahain ||41||

If they encounter obstacles and endure sufferings, then they will declare their journey to have been fruitless.” ||41||

ਇੱਤ੍ਯਾਦਿਕ ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਿਚਾਰਾ ।

eitayaadik satiguroo bichaaraa

ਸੁਨਤਿ ਸਭਿਨਿ ਕੇ ਊਚ ਉਚਾਰਾ ।

sunat sabhin ke aooch uchaaraa

In this manner, the True Guru contemplates and articulates clearly among the assembly:

ਮਤ ਰੁਦਨਹੁ ਰੇ ਬਨਿਕ ਸਿਆਨੇ ।

mat rudanahu re banik siaane

ਤੋਰ ਦਰਬ ਕੋ ਦੇਹਿਂ ਨ ਜਾਨੇ ॥੪੨॥

tor darab ko dehin na jaane ||42||

“O wise businessman, do not lament! Be cool. We shall ensure that your money does not vanish. ||42||

ਸਿਖ ਸੰਗਤਿ ਢਿਗ ਜੇ ਦੁਖ ਪਾਵੈਂ ।

sikh sangat dtig je dukh paavain

ਤੌ ਪ੍ਰਲੋਕ ਮਹਿਂ ਕਿਮਹੁਂ ਬਚਾਵੈਂ ।

tau pralok mahin kimahun bachaavain

If Sikhs in this assembly can experience pain, then how can they be spared in the afterlife?

ਦੇਨਿ ਅਨੰਦ ਕੇ ਹੇਤੁ ਹਕਾਰੇ ।

den anand ke het hakaare

ਜੇ ਘਰ ਪਹੁਂਚਹੁ ਹੋਹੁ ਦੁਖਾਰੇ ॥੪੩॥

je ghar pahunchahu hohu dukhaare ||43||

We are here to grant joy; what will transpire if you return home immersed in agony? ||43||

ਤੌ ਗੁਰ ਦਰਸ਼ਨ ਫਲ ਕ੍ਯਾ ਭਯੋ ।

tau gur darashan fal kayaa bhayo

ਜੇ ਨ ਹਰਖ ਕਰਿ ਨਿਜ ਘਰ ਗਯੋ ।

je na harakh kar nij ghar gayo

What benefit did you gain from the Guru's darshan if you didn't return to your adobe in joy?”

ਇਕ ਦਿਸ਼ਿ ਖਰੇ ਸਿਪਾਹੀ ਹੇਰੇ ।

eik dish khare sipaahee here

ਸਭਿ ਕੇ ਸੁਨਤਿ ਕਹ੍ਯੋ ਤਿਸ ਬੇਰੇ ॥੪੪॥

sabh ke sunat kehayo tis bere ||44||

Observing the warriors on one side, at that moment, with everyone attentive, [the Guru] speaks: ||44||

ਅਮੁਕ ਸਦਨ ਹੈ ਤਸਕਰ ਕੇਰਾ ।

amuk sadan hai tasakar keraa

ਥਾਤੀ ਧਰੀ ਜਾਇ ਲਿਹੁ ਹੇਰਾ ।

thaatee dharee jaae lihu heraa

“The thief is hidden in some house; I've seen him placing the [stolen] pouch there.

ਦੱਖਣ ਦਿਸ਼ਿ ਦਿਵਾਰ ਮਹਿਂ ਤਾਕੀ ।

dakhan dish divaar mahin taakee

ਔਚਕ ਜਾਇ ਨਿਕਾਸਹੁ ਵਾਕੀ ॥੪੫॥

aauachak jaae nikaasahu vaakee ||45||

Towards the south direction, there’s a wall with a [hidden] compartment. Quickly, go and retrieve it. ||45||

ਦਿਹੁ ਮੁਸ਼ਕੈਂ ਗਹਿ ਤਰਜੋ ਤਾਂਹੀ ।

dihu mushakain geh tarajo taanhee

ਲੇ ਕਰਿ ਚਲਿ ਆਵਹੁ ਹਮ ਪਾਹੀ ।

le kar chal aavahu ham paahee

Secure their arms tightly and reprimand them, then bring them [and the stolen articles] by my side.”

ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇਸੁ ਗਮਨੇ ਧਾਇ ।

sun prabh aaeis gamane dhaae

ਦਸਕ ਢਲੈਤ ਪਹੂੰਚੇ ਜਾਇ ॥੪੬॥

dasak dtalait pahoonche jaae ||46||

Hearing the Guru’s command, the soldiers hasten away, and ten warriors subsequently arrive [at the scene]. ||46||

ਔਚਕ ਸਦਨ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਨਿ ਕੀਨਾ ।

aauachak sadan praveshan keenaa

ਦੱਖਣ ਦਿਸ਼ਾ ਦ੍ਵਾਰ ਦ੍ਰਿਗ ਕੀਨਾ ।

dakhan dishaa dvaar drig keenaa

They enter the identified building and spot the door facing south.

ਪਿਖਿ ਤਾਕੀ ਕੋ ਖੋਲਿ ਕਿਵਾਰਾ ।

pikh taakee ko khol kivaaraa

ਧਰ੍ਯੋ ਦਰਬ ਤਤਕਾਲ ਨਿਕਾਰਾ ॥੪੭॥

dharayo darab tatakaal nikaaraa ||47||

Uncovering the compartment, they immediately retrieve the stolen goods. ||47||

ਤਸਕਰ ਬੈਠ੍ਯੋ ਸੋ ਗਹਿ ਲਿਯੋ ।

tasakar baitthayo so geh liyo

ਦ੍ਰਿੜ੍ਹ ਮੁਸ਼ਕੈਂ ਦੇ ਤਰਜਨ ਕਿਯੋ ।

drirrh mushakain de tarajan kiyo

The thief is found seated; they've captured him and, securely binding his arms, they rebuke him:

ਸ਼੍ਰੀ ਕਲਗ਼ੀਧਰ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ।

shree kalageedhar antarajaamee

ਮਹਿਂਮਾ ਤੈਂ ਨ ਲਖੀ ਗੁਰ ਸ੍ਵਾਮੀ ॥੪੮॥

mahinmaa tain na lakhee gur svaamee ||48||

“Sri Kalgidhar Patshaah is antarjami (omniscient)! Are you unaware of the profound greatness of the Guru Master? ||48||

ਤਿਨ ਤੇ ਰਾਖਹਿਂ ਕਹਾਂ ਦੁਰਾਏ ।

tin te raakhahin kahaan duraae

ਜੇ ਮਨ ਕੀ ਗਤਿ ਦੇਤਿ ਬਤਾਏ ।

je man kee gat det bataae

How can one conceal themselves from Him, who unveils the state of any mind?”

ਲੇ ਕਰਿ ਧਨ ਅਰੁ ਤਸਕਰ ਤਬੈ ।

le kar dhan ar tasakar tabai

ਗਮਨੇ ਨਰ ਹੇਰਤਿ ਭੇ ਸਭੈ ॥੪੯॥

gamane nar herat bhe sabhai ||49||

Seizing the money and the thief, all the gathered people watch. ||49||

ਮਾਰਤਿ ਪਨਹੀ ਸਭਿਨਿ ਦਿਖਾਵੈਂ ।

maarat panahee sabhin dikhaavain

ਗੁਰ ਪ੍ਰਤਾਪ ਕੋ ਬਿਦਤ ਬਤਾਵੈਂ ।

gur prataap ko bidat bataavain

[As] the public observes the thief being beaten with shoes, it reinforces the Guru's unparalleled prestige.

ਗਰੀ ਬਜਾਰਨਿ ਮੈਂ ਗਮਨੰਤੇ ।

garee bajaaran main gamanante

ਗਨ ਬਾਲਿਕ ਭੇ ਸੰਗ ਦਿਖੰਤੇ ॥੫੦॥

gan baalik bhe sang dikhante ||50||

Parading through the bustling market and streets, everyone, including children, watch. ||50||

ਨਰ ਨਾਰੀ ਹੇਰਤਿ ਬਿਸਮਾਏ ।

nar naaree herat bisamaae

ਧਰ੍ਯੋ ਦਰਬ ਗੁਰ ਦਯੋ ਬਤਾਏ ।

dharayo darab gur dayo bataae

Men and women look on in astonishment, stating, “The stolen money? Guru Ji could pinpoint it!”

ਗੁਰ ਸਮੀਪ ਲੇ ਪਹੁੰਚੇ ਜਾਈ ।

gur sameep le pahunche jaaee

ਸਭਾ ਦੇਖਿ ਸਗਰੀ ਬਿਸਮਾਈ ॥੫੧॥

sabhaa dekh sagaree bisamaaee ||51||

Approaching the proximity of the Guru, everyone is taken aback in shock. ||51||

ਅਤਿਸ਼ੈ ਸ਼ਕਤਿਵੰਤ ਗੁਰ ਜਾਨੇ ।

atishai shakativant gur jaane

ਬੈਠੇ ਬੇਦੀ ਆਦਿ ਜਿ ਸ੍ਯਾਨੇ ।

baitthe bedee aad ji sayaane

The Guru is known to possess immense power; the sagacious Bedis and others are seated around him.

ਬ੍ਰਿੰਦ ਮਸੰਦ ਸੰਗਤਾਂ ਸਾਰੇ ।

brind masand sangataan saare

ਮਾਨਵ ਅਪਰ ਅਨੇਕ ਨਿਹਾਰੇਂ ॥੫੨॥

maanav apar anek nihaaren ||52||

Groups of Masands and the congregation observe, acknowledging the countless marvels. ||52||

ਤਬਿ ਕਲਗ਼ੀਧਰ ਬਾਕ ਸੁਨਾਯੋ ।

tab kalageedhar baak sunaayo

ਮੂਢ ਮਹਾਂ ਅਪਰਾਧ ਕਮਾਯੋ ।

moodt mahaan aparaadh kamaayo

Then Kalgidhar Patshaah says [to the thief], “You fool! You have committed a great sin.

ਫਾਸੀ ਦੇਨਿ ਸਜ਼ਾਇ ਇਸੀ ਕੀ ।

faasee den sazaae isee kee

ਹੈ ਉਤਸਵ ਸ਼ਾਦੀ ਬਿਧਿ ਨੀਕੀ ॥੫੩॥

hai utasav shaadee bidh neekee ||53||

The punishment for this is hanging, but this is a joyous occasion, a virtuous event. ||53||

ਯਾਂ ਤੇ ਇਸ ਕੌ ਕਰੋ ਖਲਾਸੀ ।

yaan te is kau karo khalaasee

ਬਹੁਰ ਕਰੈ ਕੋ ਦੈ ਹੈਂ ਫਾਸੀ ।

bahur karai ko dai hain faasee

Therefore, you are being released; If anyone commits such a deed again, they will be hanged.

ਗਿਨ ਕਰਿ ਸੌਂਪਹੁਂ ਬਨਿਕ ਸੁ ਥਾਤੀ ।

gin kar sauanpahun banik su thaatee

ਲੇ ਨਿਜ ਧਨ ਹੁਇ ਸੀਤਲ ਛਾਤੀ ॥੫੪॥

le nij dhan hue seetal chhaatee ||54||

Count and return to the merchant his possessions; Take your wealth and be at peace.” ||54||

ਹੁਕਮ ਗੁਰੂ ਕੋ ਪਾਇ ਸਿਪਾਹੀ ।

hukam guroo ko paae sipaahee

ਧਨ ਗਿਨ ਕਰਿ ਦੀਨੋ ਤਿਸ ਪਾਹੀ ।

dhan gin kar deeno tis paahee

The soldiers obey the Guru’s command, counting the money and giving it to the merchant.

ਤਸਕਰ ਛੋਰ੍ਯੋ ਨਗਰ ਨਿਕਾਰ੍ਯੋ ।

tasakar chhorayo nagar nikaarayo

ਬਹੁਰ ਨ ਅਸ ਕੁਕਰਮ ਕਿਨ ਧਾਰ੍ਯੋ ॥੫੫॥

bahur na as kukaram kin dhaarayo ||55||

The thief is expelled from the city, never again committing such a crime. ||55||